Eílíft stuð í þessu lífi eða því næsta

Umsjónarmaður keppninnar um fyndnasta mann Íslands og fleiri sjá ekkert athugavert við það að föstudagurinn langi sé sami stuð-dagurinn og allir hinir dagarnir í árinu. Það er greinilega mikil fórn að slappa af einn dag á ári og ef til vill leiða hugann dálítið að tilefni hans.
Nei, umsjónarmaður keppninnar segir á sinn hrokafulla hátt:

Ég sé ekkert óviðeigandi við að fyndnasti maður Íslands sé krýndur á sama degi og Kristur var krýndur sinni kórónu. Ég er viss um, að hann hefði komið á keppnina sjálfur hefði hann ekki verið örlítið bundinn.

Það virðist afar óþægilegt fyrir suma að lifa föstudaginn langa af. Við þurfum stuð hvern einasta dag. Leiðist fólki? Af hverju er sumt fólk hrætt við að pæla aðeins í eilífðarmálunum? Það er meir eða minna búið að afhelga jólin og nú er næsta takmark stuðmanna Íslands að sjá til þess að enginn þurfi að leiða hugann að Jesú á krossinum á föstudaginn langa. Slíkar hugsanir gætu kannski truflað stuðið og gleðina rétt sem snöggvast. Í hvaða liði er umsjónarmaður keppninnar um fyndnasta mann ársins? Hví ríkir þessi Jesú-hræðsla?
Verum svo öll í stuði með Guði og í botni með drottni.
Gleðilega páska
Kv.
Konni