Er uppgangur á Austurlandi?

Það er enginn vafi á því að það er uppgangur á Austurlandi. Byggingar þjóta upp á Egilsstöðum og víðar, margra tuga kílómetra göng eru grafin fyrir rennandi vatn í gegnum Fljótsdalsheiði. Línur eru lagðar, hafnir byggðar og álverið á Reyðafirði fer bráðum að mala gull.
Þrátt fyrir allt læðist að manni sá grunur að þetta sé allt og sumt. Allt og sumt kynnu einhverjir að spyrja ... er þetta ekki nóg?
Mitt svar er nei. Á Austurlandi er ekkert að gerast sem í frásögur er færandi utan þessar framkvæmdir. Það er nú það sorglega við þetta allt. Veislugleði verktakanna er svo mikil að uppbygging mannlífsins hefur gleymst. Menning er í besta falli á sama plani og fyrir uppgang. Uppgangurinnhefur ekki fært menn skrefinu nær kreatívu samfélgi. Auðvitað eru sett upp leikrit og einhverjar myndlistarsýningar. Kórar, hagyrðingar og harmónikkumenn koma saman og skemmta sér og öðrum. Það er hið besta mál. En það sem ég á við er það að enginn lítur á Austurland sem svæði þar sem fram fer menningarleg nýsköpun. Reyndar eru þar undantekningar á. Starfsemi Skaftfells á Seyðisfirði, Skriðuklausturs og mér sýnist Kirkjumiðstöðin á Eskifirði vera að gera sitt. Staðreyndin er samt sú að á Austurland er engin menningarleg uppspretta. Þar fer ekki fram nýsköpun sem skiptir máli fyrir Ísland. Næstum öll slík starfsemi fer fram í Reykjavík og í mesta lagi á Akureyri. Ástæðan kann að vera sú að allt unga fólkið fer burt. Að minnsta kosti sú tegund af ungu fólki sem er skapandi eða leitandi og ef til vill ögrandi. Það er einmitt slíkt fólk sem Austurland þarfnast sem mótvægi við framkvæmdasnillingana.
Kveðja,
Konni