Takið þingmannsefni í fóstur

aÍ gamla daga í sveitinni fór maður á kjörstað og skrifaði niður nöfn þeirra sem manni leist best á að myndu nú stjórna hreppnum skynsamlega. Ekki man ég eftir að nokkur maður hefði haft samband við mig og beinlínis beðið mig um að kjósa sig.
Nú er öldin önnur. Stjórnmálamenn auglýsa sig grimmt þessa dagana. Margir vilja á þing. Enginn veit hver borgar þessar auglýsingar. En að sjálfsögðu eru einhverjir sem sjá sér hag í því að þessi eða hinn komist á þing. Einn af þeim er ég. Ég vil alveg endilega að Jónína Rós komist á þing. Það er minn hagur. Þá þekki ég loksins almennilega einhvern þingmann. Þekki reyndar Össur og Þuríði og Einar Má, jú og auðvitað Kötu Ásgríms varaþingkonu, en ekki svona almennilega eins og Jónínu Rós. Það er málið.
Þegar ég er búinn að auglýsa hana svona mikið á síðunni minni, henni að kostnaðarlausu, þá á ég líka inni hjá henni stórgreiða. Allavega lít ég þannig á málið.
Ég gæti orðið söngstjóri í þingmannaveislum eða Samfylkingarpartíum samið leikrit fyrir ungliðahreyfingu Samfylkingarinnar, málað myndir í þingflokksherbergið, þjálfað hlaupaklúbb þingmanna eða orðið einkabílstjóri Jónínu þegar hún verður orðin ráðherra.
Enn eitt er víst að ef þið leggið ekki þingmannsefnum lið með einum eða öðrum hætti í prófkjörum missið þið af frábæru tækifæri til að komast til áhrifa.
Áskorun!
Takið þingmannsefni í fóstur eins og ég.
Ykkar Konni