Karlmenn, gangið ekki í björg í Kringlunni!

Það ber margt fyrir augu í jólaösinni. Konni var í Kringlunni í gær, að sligast undan fjórum þungum Bónuspokum. Stefnan var að koma þessum pokum sem fyrst í bílinn og flýta sér heim þegar áform Konna breyttust snarlega. Konna varð nefnilega litið inn í eina tískuverslunina, rándýra verlsun. Þar bar fyrir augu sýn sem varð til þess að að ósjálfrátt, já ósjálfrátt breytti Konni um stefnu með pokana og var áður en hann vissi af kominn inn í verslunina. Konni sá nefnilega gyðju eða dís. Gyðjan var fegurðardís frá toppi til táar og klæðnaðurinn ýtti undir allt sem hægt var að ýta undir. Konni var sem í leiðslu, alveg heillaður. Konni hélt þó stillingu sinni og prúðmennsku. Að lokum mannaði Konni sig upp og gaf sig á tal við gyðjuna. Hjarta Konna sló hratt því það er ekki á hverjum degi sem Konni kemst í tæri við dísir. Það hefði hann samt ekki átt að gera. Það er nefnilega ekki nóg fyrir gyðjur að hafa allt til alls til að dáleiða karla á löngu færi og soga þá að sér eins og segull járn ef málrómurinn er ekki líka í samræmi við útlitið. Í stað seiðandi álfkonumálróms í stíl við allt hitt var málrómur gyðjunnar eins og hver annar stelpumálrómur.
Mikil urðu vonbrigði Konna og hugsaði að hann þá með sér að betri væri venjuleg kona með fallegan málróm heldur en gella með gjallanda.
Konni kom Bónuspokunum heilu og höldnu heim.

Sögur herma að í gamla daga hafi álfkonur tælt margan prúðan piltinn til sín og ef þeir komust til aftur til mannheima voru þeir sturlaðir eða viti sínu fjær. Lítið fer fyrir slíkum sögum nú á dögum. Var þetta álfkona sem Konni sá í Kringlunni? Allavega var gyðjan ekki við afgreiðslu seinna um daginn er Konni ætlaði að kanna málið. Best að Konni kanni þetta aftur í dag.
Karlmenn, gangið ekki í björg í Kringlunni!
Gleðileg jól!
Konni