Konni yrkir minningarljóð

Vegna fjölda áskoranna birti ég hér með ljóð það er ég flutti á Vallablótinu í minningu þess að í ár eru átján ár síðan við Eymundur Magnússon bóndi í Vallanesi og nuddari, upplesari og leikari stigum fyrst saman á svið Iðavalla. Síðan þá hef ég flutt ýmsa bragi um bónda þennan og hefur yrkisefnið verið sótt í búskaparhætti í Vallanesi jafnt sem kvennamál.

Einu sinni var ort:
Í Vallanesi var hér áður voða mikið fjör
Þar voru kýr og hænugrey
og ein og ein jarðarför....

Þess verður að geta að hugtakið hýr sem kemur fyrir í ljóðinu er eingöngu notað til að ríma á móti hugtakinu kýr. Hugtakið hýr verður að skilja í þessu samhengi sem glaðvær persóna en alls ekki samkynhneigð.

Minningarljóð

Ó, minn kæri Eymi
aldrei þér ég gleymi
á Iðavöllum forðum,
er fólk sat undir borðum,
við fórum fyrst á svið.

Þú í grænum jakka
og ég í svörtum frakka
hjörtu allra unnum,
það ennþá báðir kunnum
að kæta kvenfólkið.

Nú göngum við á gleðifund
og gott er nú að vera hýr.
Í Vallanesi engar kýr
nú spígspora um grund.
En lerkilundur grænkar brátt
í skauti þínu sig hefur hátt
Héraðsskógur hlýr.

Ég vona að allir ljóðaunnendur sérstaklega í hópi Vallamanna muni hafa lúmskt gaman af kvæðinu. Síðan á ég þá ósk að við Eymundur í Vallanesi munum eiga önnur góð átján ár saman á þorrablóti Vallamanna.
Kveðja,
Konni