Jökuldælsk daðurfræði

Konni fór á þorrablót og skemmti sér vel. Það kom að því að Konni fór að lýjast svona upp úr klukkan þrjú um nóttina enda búinn að vera vakandi frá því hálf sjö um morguninn, fljúga yfir landið þvert og endilangt, vísitera Hallormsstað og Egilsstaði og stjórna söng fyrir glaða Vallamenn.
Er líða tók á blótið settist Konni sem sagt niður í arinstofu Iðavalla, dasaður með krosslagðar hendur, teygði úr sér og geispaði. Spratt þar þá upp Jökuldælingur einn sem sagðist ekki geta horft upp á Konna. Jökuldælingurin benti honum á að hann sæti milli fagurra meyja. Eftir því hafði Konni nefnilega ekki tekið. Jökuldælingurinn átti ekki orð yfir hversu lélegur Konni væri til kvenna. Karl milli tveggja fagurra blómarósa á ekki að sitja með krosslagðar hendur og geispa. Við þannig aðstæður á karl sem einhver töggur er í að efna til heiðarlegs daðurs og nota hendurnar til einhvers sem vit er í. Konni náði nú áttum eftir orrahríð Jökuldælingsins, tjáði honum að þetta væru giftar konur og minnti hann á 10. boðorðið. Sagði Jökuldælingurinn að þetta tíunda boðorð hefði aldrei aftrað Jökuldælingum frá því að nálgast konur og það stæði alls ekki í vegi fyrir daðri ef það væri framkvæmt af fagmennsku. Daður er nefnilega ekki það sama og daður sagði hann.
Nú þarf Konni nokkurn tíma til að nema jökuldælsk daðurfræði þannig að aldrei aftur geispi hann með krosslagðar hendur milli föngulegra meyja á þorrablótum.
Kv.
Konni